به گزارش گروه فناوری پیشرفته تیکنا، هواپیماهای برقی انتقالی عمود پرواز می‌توانند کمابیش مانند هواپیماهای بدون سرنشینی که دارای چند پروانه هستند، بلند شوند و فرود بیایند، اما سپس در زمان پرواز با پشتیبانی از بالابر بال، به طور موثری حرکت کنند. به معنای واقعی کلمه صدها شرکت برای ارائه طرح های مختلف در این زمینه به بازار در حال رقابت هستند و همه آنها باید با مجموعه ای از مشکلات دست و پنجه نرم کنند.
کارآمدترین پرواز با یک دستگاه پرنده بالدار به بال‌های بزرگ و پهن نیاز دارد، اما بال‌های بزرگ زمانی که می‌خواهید فرود بیایید تولید درد سر می‌کنندد و فضای زیادی را روی زمین اشغال می‌کنند. اما بال‌های تاشوی عمود پرواز جدید به فرود بدون نگرانی جتی در سکوهای کوچک و پدهای مخصوص فرود هواپیماهای بدون سرنشین کمک می‌کند. ساده ترین راه برای انجام هر دو پرواز عمودی و کروز این است که برای هر حالت پروانه‌های جداگانه داشته باتشید.
کمپانی «پترودینامیکز» اعلام کرده که یک بدنه هواپیمای عمود پرواز فوق العاده کارآمد را ایجاد کرده است که به دلیل اندازه کوچک برای نشستن روی سکوهای فرود با ابا ایعاد کم منساسب است و عملکرد آن نیز از نظر مکانیکی بسیار ساده است.
این طرح منحصر به فرد ، دقیقا شبیه یک هواپیما در حال پرواز با پروانه‌هایی که در امتداد بال های آن توزیع شده‌اند، به نظر می‌رسد. اما زمانی که زمان فرود فرا می رسد، بال‌ها به سمت عقب جمع می‌شوند و در نهایت در کناره‌های بدنه قرار می‌گیرند.
کلیدی ترین جز این عمود پرواز، لولاهای دو وجهی است که بال‌ها بر روی آنها می چرخند. بال‌ها در حین جمع شدن کج می‌شوند، بنابراین تا زمانی که روی بدنه هواپیما قرار می‌گیرند، همراه با پراونه‌ها (ملخ‌ها) رو به بالا هستند. کل انتقال از نظر آیرودینامیکی ، ساده و روان است و به طور مکانیکی توسط پایه‌های کوچکی که از بدنه خارج می‌شوند، روی یک محرک خطی هدایت می‌شود.
«پترودینامیک» نمونه اولیه X-P۴ خود را با طول بال ۴ متر و طول بدنه به حدود ۲ متر ساخته است. بر اساس گزارش مجله فناوری سیستم‌های بدون سرنشین، این هواپیمای عمود پرواز در زمان پرواز تنها از دو پروانه خود استفاده می‌کند و به دو پروانه دیگر اجازه می‌دهد تا زمانی که برای فرود عمودی نیاز باشند، به‌صورت غیرفعال در مقابل ناسل‌های خود جمع شوند.
نیروی دریایی آمریکا اکنون در حال آزمایش این پرنده بدون سرنشین عمود پرواز است. در تست‌های نیروی دریایی از این عمود پرواز به عنوان یک پلتفرم لجستیکی کشتی به ساحل استفاده شده است، این عمود پرواز در هر دور پرواز خود می‌تواند یک فوت مکعب محموله را که در بدنه آن نگهداری می‌شود را حمل کند. استفاده از این عمود پرواز در حمل بار از کشتی به ساحل بسیار ارزان تر ازحمل آن با هلیکوپترهای بلک هاوک یا هواپیمای عمود پرواز V-۲۲ Osprey تمام می‌شود.
اما این کانسپت می‌تواند ابعاد بسیار بزرگتر، تا اندازه تاکسی هوایی عمود پراوز و فراتر از آن را بسازد. در واقع، یک طرح «ترانس وینگ» ( ترانس وینگ به معنای بالی است که در حین پرواز جمع می شود و به هواپیما اجازه می‌دهد بین پرواز عمودی و پرواز با بال ثابت عملکرد خود را جابه جا کند) طرح‌های بزرگتر این عمود پراوز در صوت ساخت به طور بالقوه می تواند ۱۰ نفر یا بیشتر را از پشت بامی به پشت بامی دیگر انتقال دهد؛ در حالی که روی همان سکوی هلیکوپتری قرار می‌گیرد که «جوبی» پنج صندلی یا لیلیوم هفت صندلی ممکن است از آن استفاده کنند.
