به گزارش خبرنگار گروه زیستبوم فناوری و نوآوری تیکنا، جمیله علمالهدی در حاشیه رویداد اعطای جایزه مصطفی (ص) که بعد از ظهر برگزار شد، اظهار کرد: چند ماه پیش این پیشنهاد را مطرح کردیم که جایزه مصطفی هم در حوزه زنان و هم در حوزه علوم انسانی توسعه یابد. چون به صورت تاریخی در حوزه مختلف علوم نابرابری در میان زنان و مردان وجود داشته است.
وی افزود: در حال تکمیل گرنت کوثر برای حمایت بیشتر از تحقیق و پژوهشهای علمی هستیم و به طور ویژه موضوع علمپژوهی در قرآن را دنبال میکنیم.
همسر رئیس جمهوری اسلامی ایران بیان کرد: امروز فروپاشی معنا زندگی را در همهجا میتوان دید که از جمله آنها میتوان به شیوع آسیبهای اجتماعی و رونق تجارت انسان و گسترش تنبلی در زندگی شهری اشاره کرد. به نظر میرسد این شورش در الگوهای آموزشی ریشه دارد و این الگوها از سالها پیش ریشهای را شکل دادند که منجر به الهیاتزدایی از فلسفه است.
علمالهدی عنوان کرد: تمرکز بر شناخت و تصرف همه چیز و ترس از مرگ بستر علوم جدید هستند و علوم جدید را آزادی را ترویج میدهند. هرچند آزادیخواهی بخش از ویژگیهای انسان است ولی مراکز آموزشی آزادیخواهی را با میل خود رقم زدند.
وی خاطرنشان کرد: سرگذشت ملتها نشان میدهند عالمان در فروپاشی ملتها بیتاثیر نبودند و عالمان بدون توجه به ویژگیهای روحی انسان همسو با بنگاههای اقتصادی شدند و پس از مدت طولانی ارزش واقعی علم را دریافتند و فرصت بسترسازی تعالی برای جامعه خود را از دست دادند.
استاد دانشگاه الزهرا ادامه داد: اگرچه دانشمندان ادیان مختلف و حتی ناخداباوران یافتههای علمی خود را به کتب مقدس ارجاع میدهند ولی دانشمندان مسلمان به نظر میرسد خجالت میکشند تحقیقات خود را به قرآن کریم ارجاع دهند. امروز تعهد روش توانست فرقهگرایی مذهبی را در قالب فرقهگرایی علمی توسعه دهد. با توسعه صنعت هویت علم و عالمان به بازار گره خورد و به قدری فضای بازاری در فضای علمی حاکم شده که مراکز علمی و دانشگاهها در خدمت ارباب قدرت درآمده است.
علمالهدی ادامه داد: بدون شک تنظیمگری نیاز است ولی نباید این تنظیمگری را مبنای ترویج علم نافع قرار داد. در وضعیتی که مرجعیت علم و عالمان متزلزل شده است ایدیولوژی بازار بر تفکر مبتنی بر کتاب الهی مسلط تبدیل گشته است. امروز دانشگاهها به جای عالم پروری به دنبال شغلپرور هستند. اینکه هویت را به شغل گره زدیم منجر به این شده است بانوان در کشورهای اسلامی همه به دنبال شغل باشند و این موضوع چالشهای زیادی را برای کشور ایجاد میکند. در واقع ما کمتر به اشتغال زنان بلکه به کنشگری بانوان نیاز دارند. توسعه اشتغال با توسعه بازار و مصرف منابع انسانی گره خورده است. امروز تنها نهادی که از پژوهشگاهها علوم انسانی حمایت میکند بنگاههای اقتصادی هستند. تصمیمگیریهای شخصی به ارزشهای بازار متکی هستند و تصمیمگیریهای اجتماعی به یافتههای علمی اتکا دارند. باید این پرسش را مطرح کرد که علما چه نقشی در کاهش آسیبهای اجتماعی و فروپاشیهای فردی دارند؟
انتهای پیام/