به گزارش گروه سیاست و حکمرانی تیکنا، جعفر شربیانی طی یادداشتی نوشت: برای تحقق انقلاب به سه عنصر همزمان نیاز است، رهبری فرهمند، ایدئولوژی انقلابی ،اکثریت اجتماعی همراه با رهبری و ایدئولوژی.
اتفاقات تلخ نیمه دوم سال ۱۴۰۱ و ایجاد توهم برندازی در برخی و شکست مفتضحانه دنیای سلطه در برابر عظمت انقلاب اسلامی ،این سوال بنیادین را در ذهن ایجاد میکند که چرا امام که این روزها در داغ نبود او به سر می بریم توانست اما قبل و بعد از ایشان انقلاب دیگری شدنی نیست !؟
۱.امام در دوران اوج سلطه دو تفکر چپ و راست در آن دهه های میلادی و وابستگی اکثر کشورهای جهان در این دو جبهه ،به جایی و کسی وابسته نبود و فقط در برابر خدا خاضع بود و نماد استقلال خواهی ملتی بود که در دو قرن اخیر تحقیر شده بود ،اما اپوزیسیون برانداز امروزی ایران و رهبران آن حداکثر عروسک خیمه شب بازی بازیگران و سرویس های امنیتی و جاسوسی کشورهای غربی هستند و به عبارتی نماد حقارت یک ملت اند.
۲.امام نماد هویت فرهنگی و عقیدتی اکثر اجتماع مسلمانان جامعه ایرانی بود.در حالی که اینها نمادی از خود بیگانگی فرهنگی و فکری جامعه ایرانی اند.
۳.سبک و سیاق زیست معیشتی و اقتصادی امام همسو و متناسب با زندگی میلیون ها ایرانی بود که کمترین بهره مندی از مواهب مادی را داشتند و امام تا آخرین روز حیات به این سیره وفادار ماند.
۴.امام سیاست ورزی اش اخلاقی و دینی بود،عارف و محو در قدرت خداوند بود لذا برای قدرت نقش بازی نمی کرد! هر چه میگفت و می کرد در جهت خدا بود، این خلوص و بندگی در اوج قدرت او را در نزد همه مردم آنچنان محبوب قلوب کرده بود که در تاریخ بشر رهبری به کاریزمای او نمی رسد و احتمالاً تا قرن ها هم تکرار نخواهد شد.
۵.امام نماد و هویت انقلابی و پیشرونده داشت.اساساً نماد شورش علیه ارتجاع بود.در حالی که رهبران انقلابی و دوزاری و وابسته کنونیِ پروژه ی ایجاد انقلاب در ایران، به دنبال بازگرداندن ایران به دوران وابستگی و عقب ماندگی ایرانیان هستند.
۶.در تاریخ ایران و حتی جهان کمتر کسی را می توان یافت که به اندازه امام کاریزما و فرهمندی اجتماعی داشته باشد. و درحالی که همه اضلاع قدرت نرم و سخت در اختیار مطلق او باشد و آنگاه اینگونه مدارا و مروت با مخالفان و دشمنان خود به خرج دهد. تاریخ حاکمان قبل از او و رفتار مدعیان براندازی امروز را قیاس کنید و ببینید که چگونه یک فرد می تواند بر اسب سرکش و بی رحم قدرت مهار انسانیت و مدارا بزند.
۷. امام جزء معدود رهبرانی در تاریخ ایران بود که در اوج محبوبیت اجتماعی انقلاب کرد،حکومت ساخت، و در محبوبیتی بالاتر و بیشتر با رحلت خود از دنیا رفت. مقایسه کنید این محبوبیت اولیه و انتهایی را با حاکمان قبل از او در ایران و چهره های سیاسی دیگر در جهان، امروز و هنوز زود است که فهمیده شود او چه بود و چه کرد !؟ شاید اغراق نباشد اگر ادعا کنیم که اگر در پایان تاریخ بشریت بخواهند چند چهره برجسته تاریخ بشری را انتخاب کنند قطعاً یکی از آنها خمینی کبیر خواهد بود.
۸.امام در وسط میدان مبارزه بود ، از ایران فرار نکرد که با کمک بیگانه برای حکومت کردن برگردد، برعکس چون در میان و وسط مردم بود او را از کشور دور کردند. در حالی که اینها حتی در قلب اروپا و آمریکا نیز برای حفاظت از جان بی ارزش خود سوراخ موش می خرند و تحت حمایت و محافظت سرویس های خارجی اند این کجا و آن کجا.انقلاب کردن مرد وسط میدان می خواهد.
۹.امام در برابر کاپیتولاسیون ایستاد چون به عزت و عظمت ایرانی باور داشت.
این ها می گویند امثال ترامپ بیاید تا از او التماس و گدایی کنند که ملت ایران را تحریم کند و ملت را درگرسنگی و سختی قرار دهد ،تا آنها علیه حکومت اسلامی شورش کنند،به خیابان بیایند و جاده صاف کن آنهایی شوند که در اروپا و آمریکا با گرسنگی و سختی معیشت آنها کاسبی کنند! این کجا امام کجا .
۱۰.امام وعده ایران بزرگ را می داد. ایرانی که با ایدئولوژی اسلام به دوران مجد تاریخی و عظمت خود باز گشت و امروز با رهبری مقام معظم رهبری تا سواحل مدیترانه امتداد گفتمانی و نرمافزاری یافته است.
اما اینها وعده کندن و جدا کردن بخش هایی از قلب ایران را به اربابان و کارگزاران خارجی خود می دهند. این ها کجا و امام کجا!!؟
*جعفر شربیانی، عضو شورای اسلامی شهر تهران در دوره ششم