به گزارش تیکنا و به نقل از شرکت ملی نفت ایران، فرخ علیخانی با اشاره به الزام قانونی برای جمع‌آوری گازهای مشعل تا پایان برنامه هفتم توسعه اظهار کرد: اجرای این برنامه از دوره ششم توسعه آغاز شده است و اکنون در قالب سه طرح کلان کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت دنبال می‌شود.
وی با بیان اینکه طرح‌های کوتاه‌مدت به‌طور عمده از طریق مزایده و واگذاری فروش گاز به بخش خصوصی اجرا می‌شوند، افزود: در سال‌های اخیر از همین طریق بخشی از گازهای مشعل جمع‌آوری شده است.
مدیر نظارت بر تولید نفت و گاز شرکت ملی نفت ایران طرح‌های میان‌مدت را شامل دو پروژه بزرگ جمع‌آوری گازهای مشعل «بیدبلند» و «مارون» دانست و گفت: این دو پروژه که در گستره عملیاتی شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب در حال اجرا هستند، تاکنون چند میلیون مترمکعب گاز مشعل را جمع‌آوری کرده‌اند و بر اساس برنامه‌ریزی انجام‌شده، جمع‌آوری باقی‌مانده گازها نیز به‌صورت تدریجی تا سال ۱۴۰۶ ادامه خواهد داشت.
علیخانی در تشریح طرح‌های بلندمدت نیز توضیح داد: این بخش شامل فروش خوراک به مجتمع‌های ان‌جی‌ال است که سه طرح NGL 3100 ،NGL 3200 و ان‌جی‌ال خارک را در بر می‌گیرد.
وی با اشاره به وضع پیشرفت این طرح‌ها اظهار کرد: راه‌اندازی اولیه NGL 3100 تا دو ماه آینده انجام می‌شود، NGL 3200 نیز در سال ۱۴۰۲ به مرحله راه‌اندازی اولیه رسید و طرح ان‌جی‌ال خارک در حال تکمیل است.
مدیر نظارت بر تولید نفت و گاز شرکت ملی نفت ایران افزود: پروژه بیدبلند ۷۵ درصد، مارون ۷۴ درصد، ان‌جی‌ال خارک ۷۳ درصد، NGL 3100 حدود ۹۳ درصد و NGL 3200 حدود ۹۶ درصد پیشرفت فیزیکی داشته‌اند.
علیخانی تأکید کرد: این پروژه‌ها به‌صورت مرحله‌ای تا پایان برنامه هفتم توسعه تکمیل می‌شوند و گازهای جمع‌آوری‌شده یا به شبکه سراسری منتقل می‌شوند، یا به‌عنوان خوراک در اختیار مجتمع‌های پتروشیمی قرار می‌گیرند.
وی با اشاره به نقش توان داخلی در اجرای این پروژه‌ها تصریح کرد: از مرحله مهندسی تا نصب و راه‌اندازی، همه فعالیت‌ها با اتکا به توان متخصصان داخلی انجام شده است، همچنین ۶۵ درصد تجهیزات مورد نیاز پروژه‌ها از داخل کشور تأمین و تنها ۳۵ درصد، شامل اقلام با فناوری بالا، به‌ویژه در حوزه گاز ترش، از خارج وارد شده است.
مدیر نظارت بر تولید نفت و گاز شرکت ملی نفت ایران در پایان با بیان اینکه منابع مالی این طرح‌ها از محل بودجه شرکت ملی نفت ایران تأمین نشده است، گفت: مطابق ماده ۴۸ قانون برنامه ششم توسعه، سرمایه مورد نیاز این پروژه‌ها به‌طور کامل از سوی سرمایه‌گذاران داخلی تأمین شده و به‌طور عمده شامل بخش خصوصی، اشخاص حقیقی، صندوق توسعه ملی و هلدینگ‌هایی مانند هلدینگ خلیج فارس بوده است.
