بهگزارش تیکنا، به نظر میرسد کووید طولانی مدت و سندرم خستگی مزمن (ME/CFS) هر دو به شکل عجیبی بر قدیمیترین قسمتهای مغز تأثیر میگذارند. محققان استرالیایی با استفاده از یک نسخه از تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)، نشان دادند که مناطق ساقه مغز ۱۰ بیمار سندرم خستگی مزمن و ۸ بیمار مبتلا به کووید طولانی مدت به […]
بهگزارش تیکنا، به نظر میرسد کووید طولانی مدت و سندرم خستگی مزمن (ME/CFS) هر دو به شکل عجیبی بر قدیمیترین قسمتهای مغز تأثیر میگذارند. محققان استرالیایی با استفاده از یک نسخه از تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)، نشان دادند که مناطق ساقه مغز ۱۰ بیمار سندرم خستگی مزمن و ۸ بیمار مبتلا به کووید طولانی مدت به طور قابل توجهی بزرگتر از ۱۰ فرد سالم سالم است.
ساقه مغز نخاع را به بزرگترین قسمت مغز یعنی مخ متصل میکند. از بالا به پایین، ساقه شامل مغز میانی، پل مغزی یا پونز و بصل النخاع است. پونز در فرآیندهای ناخودآگاه مانند چرخه خواب و بیداری و همچنین تنظیم سرعت تنفس و پردازش درد نقش دارد. بصل النخاع از طریق مجاریهای عصبی طناب مانند به مغز کوچک یا مغز عقبی مخچه متصل میشود. مخچه در بالای ساقه مغز قرار دارد و به هماهنگی تعادل و حرکت کمک میکند. در مطالعه حاضر، هر چه حجم نواحی ساقه مغز بزرگتر باشد، احتمال شکایت بیماران از مشکلات تنفسی یا درد در پرسشنامهها بیشتر میشود.
به گفته محققان «بنابراین، اختلال عملکرد ساقه مغز ممکن است به علائم مرتبط با تنفس در سندرم خستگی مزمن و کووید طولانی مدت کمک کند.»
این یافتهها میتواند به توضیح بسیاری از علائم مشترک بین این دو بیماری مانند مه مغزی، سرگیجه، سردرد، خواب بدون طراوت، تنگی نفس، بدن درد، خستگی پس از فعالیت و مشکلات ضربان قلب و فشار خون کمک کند. از زمانی که دانشمندان در مورد اولین بیماران مبتلا به کووید طولانی مدت در سال ۲۰۲۰ گزارش دادند، متخصصان و بیماران اشاره کردند که پیامدهای ویروسی SARS-CoV-۲ چقدر شبیه به علائم ME/CFS است. بسیاری گمان میکنند که این دو بیماری به عوامل یکسانی مرتبط هستند یا حتی باعث ایجاد آن میشوند، به این معنی که تحقیق در مورد یکی میتواند به ما در درک و درمان دیگری کمک کند.
مطالعات نشان میدهد که بین ۱۳ تا ۵۸ درصد از افراد مبتلا به کووید طولانی مدت، شرایط تشخیصی سندرم خستگی مزمن را با خود دارند. تا به امروز، هیچ کس واقعاً نمیداند چه چیزی باعث ابتلا به سندرم خستگی مزمن میشود، چگونه به طور موثر میتوان آن را تشخیص داد یا درمان مستقیم آن چیست. بسیاری از موارد ابتلا میتوانند با عفونتهای ویروسی یا اختلال عملکرد سیستم ایمنی مرتبط باشند، در حالی که سایر موارد منشأ کاملاً ناشناخته دارند. در مقایسه، کووید طولانی مدت از یک ویروس شناخته شده سرچشمه میگیرد، اما محققان هنوز نمیدانند که چگونه پاتوژن چنین ویرانی را بر بدن و ذهن وارد کنند.
به نظر میرسد مغز و ساقه مغز عامل بسیاری از کنشها باشند. مطالعات اخیر نشان داده که حتی افراد مبتلا به کووید-۱۹ خفیف، تغییرات مغزی قابل توجهی مانند التهاب دارند و در مطالعات کالبد شکافی، افرادی که بر اثر کووید-۱۹ فوت کردند، مغزهایی داشتند که به طرز ترسناکی پیر به نظر میرسید. تجزیه و تحلیل بر اساس دادههای Biobank بریتانیا نشان میدهد که حجم ساقه مغز در افرادی که به COVID-۱۹ مبتلا شدهاند، اغلب افزایش پیدا میکند.
از دهه ۱۹۹۰، محققان از MRI برای مطالعه مغز بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن استفاده کردند. تغییرات غیرقابل توضیح در حجم نواحی خاص مغز دیده شده و ساقه مغز یکی از مکانهایی است که بیش از همه خودنمایی میکند. ظهور فناوری جدیدتر به دانشمندان اجازه میدهد تا نگاه دقیقتری به این قسمت از مغز نسبت به قبل داشته باشند. دانشمندان استرالیایی در تحقیقات اولیه خود هیچ تفاوت قابل توجهی در حجم ساقه مغز افراد مبتلا به ME/CFS و افراد مبتلا به کووید طولانی مدت پیدا نکردند.
محققان این مطالعه نتیجهگیری میکنند که ساقه مغز فرآیندهای تنفسی، قلبی عروقی، گوارشی و عصبی را تنظیم میکند و اختلال در آن میتواند علائم همپوشانی سندرم خستگی مزمن و کووید طولانی مدت را توضیح دهد. چنین افزایش حجم ممکن است منعکس کننده پاسخهای التهابی، تخریب عصبی ویا تهاجم ویروسی باشد. آنها معتقدند که تحقیقات بیشتری برای درک این موضوع لازم است.
انتهای پیام/