به گزارش تیکنا، «کاظم غریب آبادی» معاون امور حقوقی و بین المللی وزارت امور خارجه، صبح امروز یکشنبه ۱۱ خرداد در واکنش به گزارش مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در خصوص ایران که قرار است هفته آینده (دوشنبه ۱۹ خرداد) به نشست فصلی شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی ارائه شود اما بخش هایی […]
به گزارش تیکنا، «کاظم غریب آبادی» معاون امور حقوقی و بین المللی وزارت امور خارجه، صبح امروز یکشنبه ۱۱ خرداد در واکنش به گزارش مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در خصوص ایران که قرار است هفته آینده (دوشنبه ۱۹ خرداد) به نشست فصلی شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی ارائه شود اما بخش هایی از این گزارش محرمانه در اختیار رسانه‌ها قرار گرفته، مطلبی را منتشر کرد.
مدیرکل آژانس قطعنامه ای با اهداف سیاسی را مرجع کار قرار داده است
غریب‌آبادی با طبقه بندی پاسخ خود به رافائل گروسی نوشت: اول، مدیرکل آژانس به قطعنامه نوامبر ۲۰۲۴ به عنوان مرجعی که به آن ماموریت داده تا این گزارش را تهیه کند، استناد کرده است. متاسفانه، این همان قطعنامه‌ای است که سه کشور اروپایی و آمریکا بدون توجه به دستاوردهای سفر مدیرکل به ایران، در یک اقدام سیاسی آن را در شورای حکام و بدون برخورداری از اجماع تصویب کردند. مایه تاسف است که مدیرکل به این بی‌توجهی کشورها به ماموریت خود در این گزارش، هیچ اشاره‌ای نکرده است.
مدیرکل آژانس هیچ حقی و حتی تکلیفی ندارد که یک فعالیت مشروع را تحت عنوان یک فعالیت مورد نگرانی معرفی کند. این اقدام آقای گروسی کاملاً یک اقدام سیاسی استدر سرتاسر گزارش، نکته ابهام آمیزی در رابطه با فعالیت‌های جاری هسته‌ای ایران وجود ندارد
معاون امور حقوقی و بین المللی وزارت امور خارجه با اشاره به اینکه تمام این گزارش ناظر بر حضور معدود مواد هسته ای در بیش از دو دهه قبل در ۴ مکان ادعایی و مبتنی بر یک سری داده‌های جعلی توسط رژیم صهیونیستی است، ادامه داد: جالب توجه است که در سرتاسر گزارش، نکته ابهام آمیزی در رابطه با فعالیت‌های جاری هسته‌ای ایران و یا انحراف در فعالیت‌ها و مواد هسته ای وجود ندارد. در همین رابطه باید به چند نکته توجه کرد. اول اینکه تمامی ادعاها نسبت به گذشته برنامه هسته‌ای ایران برابر قطعنامه نوامبر ۲۰۱۵ پس از انعقاد برجام مختومه اعلام شده‌اند. از این‌رو، این اقدام آژانس کاملاً در مغایرت با مفاد آن قطعنامه قرار دارد و یک اقدام سیاسی برای احیای ادعاهای ثابت نشده و انحرافی است.
وی افزود: دوم اینکه خود آژانس نیز در این گزارش اشاره می‌کند که دو مکان از چهار مکان مزبور یعنی لویزان – شیان و همچنین به اصطلاح مریوان، دیگر به عنوان موضوعات باقی مانده محسوب نمی‌شوند. حال، برجسته کردن این دو موضوع و پرداختن به آنها صرفاً برای این است که یک سری موضوعات گذشته قدیمی اثبات نشده را مجدداً در قالب یک پرونده حجیم برای یک سوء استفاده سیاسی جدید علیه ایران عرضه کنند.
ایران توضیحات لازم را به ادعاها درباره ورامین و تورقوزآباد داده است
معاون وزیر خارجه خاطرنشان کرد: سوم اینکه درخصوص دو مکان دیگر یعنی ورامین و تورقوزآباد باید تاکید شود که ایران توضیحات لازم را به همراه مستندات از جمله در جریان دو سفر اخیر معاون پادمان آژانس به تهران، ارائه کرده است. جمهوری اسلامی ایران هیچ فعالیت و مواد اظهار نشده ای نداشته و ندارد. آنچه که مسلم است، در رابطه با این دو مکان که ادعاها مربوط به بیش از دو دهه قبل می باشند، توضیحات و اسناد مختلفی به آژانس ارائه شده است. در حالی که تمامی فعالیت ها و مواد هسته ای ایران تحت نظارت و راستی آزمایی آژانس قرار دارند و هیچ انحرافی نیز در آنها مشاهده نشده است، بزرگ نمایی دو موضوع ادعایی و ابراز نگرانی بیش از حد در مورد آنها، صرفا بهانه ای برای ایجاد یک نگرانی تصنعی است، آن هم در شرایطی که در منطقه ما رژیم صهیونیستی خارج از تمامی معاهدات خلع سلاح کشتار جمعی بوده و مسلح به این سلاح هاست و آژانس و کشورهای مدعی نیز جسارت هیچ اقدامی ندارند.
آژانس به ابزاری برای برای اعمال فشار به ایران تبدیل شده است
غریب آبادی ادامه داد: سوم، با وجودی که آژانس در گزارش خود مدعی شده است “سه مکان بخشی از یک برنامه هسته‌ای ساختارمند اعلام نشده بوده‌اند که توسط ایران تا اوایل دهه ۲۰۰۰ انجام می‌شده و در برخی از فعالیت‌ها از مواد هسته‌ای اعلام نشده استفاده شده است”، در جایی دیگر از همین گزارش تصریح کرده است که “آژانس هیچ نشانه معتبری از وجود یک برنامه هسته‌ای ساختارمند اعلام نشدۀ جاری در ایران ندارد و اظهارات بالاترین مقامات ایران مبنی بر اینکه استفاده از سلاح‌های هسته‌ای با قوانین اسلامی ناسازگار است را مورد توجه قرار می‌دهد”. این اقرار آژانس حاکی از اینست که این سازمان تحت فشار سیاسی برخی کشورها به ابزاری برای طرح مجدد موضوعات بسته شده گذشته برای اعمال فشار به ایران تبدیل شده است.
بزرگ نمایی دو موضوع ادعایی و ابراز نگرانی بیش از حد در مورد آنها، صرفا بهانه ای برای ایجاد یک نگرانی تصنعی استهیچ محدودیتی در خصوص سطح غنی‌سازی برابر اسناد آژانس وجود ندارد
نماینده پیشین ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی افزود: چهارم، نکته دیگر درخصوص پرداختن گزارش به یک موضوع غیرمرتبط با ماموریت محوله به آن می باشد که همان غنی سازی ۶۰ درصدی است. در گزارش آمده است “اگرچه فعالیت‌های غنی‌سازی تحت پادمان به خودی خود ممنوع نیستند، اما این واقعیت که ایران تنها کشور غیردارنده سلاح هسته‌ای در جهان است که اورانیوم غنی‌شده تا ۶۰ درصد تولید و انباشت می‌کند، همچنان موجب نگرانی جدی است و با توجه به پیامدهای بالقوه گسترش سلاح‌های هسته‌ای، توجه بین‌المللی را به خود جلب کرده است”. در این خصوص باید تاکید شود مادامی که فعالیت‌های هسته‌ای کشورها تحت نظارت آژانس باشد، هیچ جای نگرانی وجود ندارد. هیچ محدودیتی نیز در خصوص سطح غنی‌سازی برابر اسناد آژانس وجود ندارد و تنها محدودیت، عدم انحراف آن به سمت مقاصد غیر صلح آمیز می‌باشد.
گروسی نسبت به اقدام سیاسی در راستای منافع برخی کشورهای خاص پاسخگو باشد
غریب آبادی ادامه داد: در این چارچوب، مدیرکل آژانس هیچ حقی و حتی تکلیفی ندارد که یک فعالیت مشروع را تحت عنوان یک فعالیت مورد نگرانی معرفی کند. این اقدام آقای گروسی کاملاً یک اقدام سیاسی و در راستای منافع برخی کشورهای خاص می‌باشد که باید نسبت به آن پاسخگو باشد.
وی با اشاره به موضوع غیرمرتبط دیگری که آقای گروسی در گزارش خود به آن اشاره کرده است، ادامه داد: درخصوص کد اصلاحی ۳.۱ می‌باشد. در این مورد باید اذعان شود که بعد از خروج آمریکا از برجام و عدم اجرای تعهدات سه کشور اروپایی تحت این توافق، جمهوری اسلامی ایران نیز در اجرای قانون راهبردی مجلس شورای اسلامی اجرای تعهدات هسته‌ای فراتر از پادمان خود را تحت این توافق متوقف نمود. کد ۳.۱ که ناظر بر اظهار زودهنگام تاسیسات اتمی است، به عنوان یک تعهد پادمانی محسوب نمی شود و تکرار آن به عنوان یک تعهد توسط آژانس، به آن مشروعیت نمی‌بخشد.
جای تاسف دارد که آقای گروسی فعالیت ۱۲۰ بازرس از ملیت های مختلف برای ایران را نادیده می‌گیرد و صرفاً ظرفیت و توانمندی آژانس را به تعداد معدودی بازرس با تابعیت سه کشور اروپایی خلاصه میشود
۱۲۰ نفر از بازرسان آژانس در دفتر راستی آزمایی ایران فعالیت می کنند
غریب آبادی خاطرنشان کرد: در گزارش همچنین ادعا شده است که “ایران طی چند سال گذشته به گونه‌ای لغو انتصاب بازرس‌های باتجربه را اِعمال کرده که توانمندی آژانس را برای اجرای مؤثر و کارآمد پادمان تضعیف می‌کند”. بایستی خاطرنشان شود که برابر گزارش آژانس درخصوص اجرای پادمان ها در سال ۲۰۲۴، تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۴ تعداد ۲۷۴ بازرس در بخش های عملیاتی و دفتر راستی آزمایی ایران شاغل بودند. ۱۲۰ نفر از این بازرسان در دفتر راستی آزمایی ایران نیز فعالیت می کنند.
وی ادامه داد: اینکه جمهوری اسلامی ایران پس از اقدام سیاسی سه کشور اروپایی در شورای حکام، انتصاب برخی از بازرسان با ملیت این کشورها را پس گرفت، نباید به منزله این تلقی شود که ظرفیت و توانایی آژانس در ایران تضعیف شده است. طبیعی است که ایران نمی‌تواند به بازرسان با تابعیت این کشورها اطمینان لازم را داشته باشد و لغو انتصاب بازرسان منصوب شده، یک حق پادمانی برای ایران است. واقعاً جای تاسف دارد که آقای گروسی فعالیت ۱۲۰ بازرس از ملیت های مختلف برای ایران را نادیده می‌گیرد و صرفاً ظرفیت و توانمندی آژانس را به تعداد معدودی بازرس با تابعیت سه کشور اروپایی خلاصه می کند!
این حجم از فعالیت‌های آژانس در ایران، نشانه چیست؟
معاون حقوقی و بین الملل وزیر خارجه نوشت: هفتم، تمام موارد فوق در حالی است که در همین گزارش آمده است “ایران همچنان در زمینه مسائل مربوط به اجرای معمول پادمان با آژانس همکاری می‌کند و آژانس متناسب با چرخه سوخت هسته‌ای و فعالیت‌های ایران، تلاش گسترده‌ای برای راستی‌آزمایی در این کشور انجام می‌دهد”. در گزارش اجرای پادمان ها در سال ۲۰۲۴ نیز در این رابطه آمده است که “بر اساس ارزیابی انجام شده، دبیرخانه به این نتیجه رسیده است که مواد هسته ای اظهارشده در ۳۱ کشور، شامل ایران، در فعالیت های صلح آمیز باقی مانده اند”. گزارش اجرای پادمان‌ها در سال ۲۰۲۴، همچنین نکات قابل توجه دیگری دارد. به عنوان مثال، در این گزارش آمده است که از میان ۳۲ کشور دارای موافقت نامه پادمان، بدون پروتکل الحاقی لازم الاجرا، که ایران نیز در میان این گروه از کشورها قرار دارد، از ۱۰۰ تاسیسات هسته‌ای تحت پادمان ۲۱ مورد آن در ایران قرار دارد. ۴۹۳ مورد از ۶۸۲ بازرسی از این گروه از کشورها فقط از ایران انجام شده است. ۱۴۴ راستی آزمایی اطلاعات طراحی از ۲۲۴ مورد صرفاً از ایران انجام شده است. ۱۲۶۰ نفر روز بازرسی از ۱۸۹۵ نفر روز بازرسی در این گروه صرفاً از ایران انجام شده است. در همین گزارش آمده است که ۲۲ میلیون و ۶۲۶ هزار یورو از ۳۸ میلیون و ۹۰۵ هزار یورو بودجه عادی آژانس در سال ۲۰۲۴ صرفاً در ایران هزینه شده است. همچنین، ۴ میلیون و سیصد هزار یورو از بودجه اضافی یا داوطلبانه آژانس که در مجموع ۲۸ میلیون یورو بوده است نیز در ایران هزینه شده است.
غریب آبادی در ادامه با طرح این سوال که این حجم از فعالیت‌های آژانس در ایران، نشانه چیست؟ گفت: آیا جز همکاری سازنده و گسترده ایران با آژانس است!؟ اینکه آژانس هیچ انحرافی و هیچ مشکلی در مسائل پادمانی جاری در رابطه با فعالیت‌ها و مواد هسته‌ای ایران پیدا نکرده است و توجه خود را بر موضوعات بسته شده گذشته معطوف کرده است، نشانه چیست؟ آیا جز یک اقدام سیاسی تحت فشار برخی کشورهای خاص می‌باشد!؟
اینکه آژانس هیچ انحرافی و هیچ مشکلی در مسائل پادمانی جاری در رابطه با فعالیت‌ها و مواد هسته‌ای ایران پیدا نکرده است و توجه خود را بر موضوعات بسته شده گذشته معطوف کرده است، نشانه چیست؟سکوت مرگبار آژانس و کشورهای غربی در برابر اسرائیل، نمونه بارز یک سیاسی کاری است
وی با اشاره به اینکه ما در طول حیات آژانس، شاهد اقدامات سیاسی و سیاسی کاری‌های متعددی در این مجموعه بین‌المللی بوده‌ایم، گفت: سکوت مرگبار کشورهای غربی و آمریکا و مقامات آژانس در برابر رژیم صهیونیستی اسرائیل، نمونه بارز این سیاسی کاری است. از سوی دیگر، ما در گذشته شاهد بودیم که در مورد دو کشور عضو آژانس و معاهده عدم اشاعه که فعالیت‌های غنی‌سازی اظهار نشده داشته‌اند، پرونده آنها در شورای حکام بدون هیچ اقدامی مختومه گردید. حال، چرا آژانس و برخی کشورهای خاص به دنبال ایجاد یک پرونده ساختگی با احیای ادعاهای اثبات نشده گذشته، و البته مختومه شده، برای جمهوری اسلامی ایران هستند!؟ قضاوت با افکار عمومی است.
ایران هیچ مواد و فعالیت اظهارنشده هسته ای ندارد
معاون وزیر خارجه در پایان با تاکید بر اینکه ایران نه به دنبال سلاح هسته ای است و نه هیچ مواد و فعالیت اظهارنشده هسته ای دارد، گفت: ایران به تمامی تعهدات خود تاکنون پایبند بوده است. هزینه ای که ایران تاکنون داده است، برای حفظ عزت و سربلندی و پیشرفت و ایستادگی در برابر زورگویی ها و تلاش برخی کشورهای خاص برای سلطه گری بوده است. چنانچه این کشورها بخواهند از سعه صدر ایران سواستفاده کنند و همچنان مسیر غلط قبلی خود را طی کنند، ایران ناگزیر خواهد بود متناسب با شرایط و تحولات و اقدامات طرف های دیگر، تصمیمات مناسبی را اتخاذ و به مرحله اجرا بگذارد که بار مسوولیت، تبعات و عواقب آن برعهده این کشورها خواهد بود.
