به گزارش تیکنا و به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، داخل سلول‌های بدن انسان حباب‌های میکروسکوپی به نام وزیکول‌های خارج‌سلولی (EVs) وجود دارد. این ذرات پروتئین‌ها و ترکیباتی را حمل می‌کنند که به سلول‌ها کمک می‌کند تا بهبود یابند و با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
محققان آنها را وسایل نقلیه طبیعی می دانند که قادر به حمل داروها به بافت های آسیب دیده و حتی بخش هایی از بدن که دسترسی به آنها سخت است، هستند. این حباب های میکروسکوپی پتانسیل زیادی دارند اما تولید آنها در مقیاس کلان با مانع روبرو است. روش های فعلی تعداد کمی از آنها می سازند که امکان عملیاتی کردن درمان ها را کاهش می دهند و به همین دلیل هزینه ها بالا هستند و دسترسی بیمار به آنها محدود است.
در همین راستا محققان کالج مهندسی FAMU-FSU روشی مقیاس پذیر برای تولید وزیکول ها با استفاده از راکتورهای زیستی با چرخ عمودی ابداع کردند. این دستگاه ها به آرامی می چرخند تا حرکت جریان خون را تقلید کنند.
پروفسور یان لی از کالج مهندسی شیمی و پزشکی زیستی در این باره می گوید:”تصور کنید کامیون‌های میکروسکوپی ساخته‌شده در آزمایشگاه، مولکول‌های درمانی را از بافت‌های تولید شده به سلول‌های آسیب‌دیده در بدن منتقل کنند. تیم تحقیقاتی ما دقیقاً به همین هدف دست یافته است.
روش مذکور تولید وزیکول را در مقایسه با سیستم های سنتی که در آن سلول ها در محفظه های استاتیک می مانند، دو تا سه برابر افزایش داد. محققان این روش با کنترل یک کارخانه با حداکثر کارآمدی مقایسه کرده اند. به گفته لی حرکت چرخش آرام دستگاه تعداد ویزوکول ها و همچنین سلامت کلی رگ های خون مصنوعی را ارتقا می دهد.
تست ها حاکی از آن است که وزیکول های تولید شده طی این فرایند پتانسیل درمانی خودرا حفظ کردند. آنها آسیب های ناشی از پیر شدن راکاهش دادند و از رشد سلول های پشتیبانی کردند. هر دو این ویژگی ها نشان می دهند وزیکول ها می توانند حتی در مقیاس بزرگتر به ترمیم بافت کمک کنند.
یافته های این پژوهش به یک مانع کلیدی در استفاده از درمان های مبتنی بر وزیکول در حوزه پزشکی می پردازد. با ایجاد سیستم های مقیاس پذیر و قابل اعتماد می توان در آینده درمان هایی ابداع کرد که برای به کار گیری گسترده، به اندازه کافی ارزان هستند.
